اعتراف مي كنم

قافيه غزلهايم را
به چشم هاي تو
بدهكارم.

۲ نظر:

  1. زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم ناز بنیاد مکن تا نکنی بنیادم می مخور با همه کس تا نخورم خون جگر سرمکش تانکشد سربه فلک فریادم
    تقدیم به کویر نمک(لوت)
    اهورا

    پاسخحذف