ميني ماه
در خاطر شبهاي تو، هرشب رو به زوال تر.
ناگزير
عاقبت اين سكوت
به دست
بغضي ناخواسته،
مي شكند.
۱ نظر:
ناشناس
۲۰ مهر ۱۳۸۹ ساعت ۱۹:۱۸
عمریست که در تنهایی گریستم.
پاسخ
حذف
پاسخ‌ها
پاسخ
افزودن نظر
بارگیری بیشتر...
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
عمریست که در تنهایی گریستم.
پاسخحذف