بي‌نقص

افسوس

تو چيزي كم نداري

حتي مرا.

بعد از تو

تنها

 اميدِ زندگي‌ام

مرگ است.

دنياي وارونه عشق

ميانِ اين‌همه كه هستند هميشه

چرا دلم بهانه‌گير توست

كه نيستي هرگز.

 

طبق محاسبات؛ ما بايد مرده باشيم.

تنها لحظه‌هايي

 كه درد نمي‌كشيم

فرصتي هست براي نفس كشيدن.

احتراما: تقديم به عشق

ببخش؛

 مي‌خواستم از عظمتت چيزي نوشته باشم،

افسوس

ميان حقارت واژه‌ها مچاله ات كردم.